Na het ‘zware geschut’ (of ‘Geboren in het hoofd’) van Paul Verhaeghe, vandaag een verhaal uit de praktijk. Van Erma Tigelaar.
Als je als pleegkind in een gezin wordt verwelkomt, is dat fijn. Een pleeggezin of een gezinshuis geeft vaker het gevoel van een thuis dan een leefgroep. Wie wil dat nu niet, een thuis, eenN ‘gewoon’ leven, met een mama en een papa? Je kan ze papa of mama noemen, of bij de voornaam, wat jij fijn vindt.
De kinderen bij ons in het gezinshuis noemden ons vaak buitenshuis papa en mama en binnenshuis bij de voornaam. Buiten de deur voorkwam dat vaak onnodige vragen en ze hadden zo ook sneller het gevoel ‘normaal’ te zijn, een kind in een gezin. Zoals zovelen.
Een mooi verhaal van Erma Tigelaar over pleegkinderen en pleegouder zijn. Lees verder.
